Εκείνος που έτρεξε για την Ελλάδα

Κυριακίδης Στέλιος

Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι μια ξεχωριστή μορφή που ξεπερνά τα στενά όρια του αθλητή και των αθλητικών επιδόσεων.
Ο γεννημένος στην Κύπρο το 1910 αθλητής που μεγάλωσε στην Αθήνα, έφτασε το 1946 στη Βοστώνη για να πάρει μέρος στη μεγαλύτερη, μετά την κλασσική διαδρομή, κούρσα μαραθωνίου στον κόσμο.
Ταλαιπωρημένος από τις κακουχίες της ναζιστικής κατοχής και λιπόσαρκος, δεν έγινε δεκτός από τους γιατρούς της επιτροπής καθώς πίστευαν ότι μπορούσε ακόμη και να πεθάνει στη διαδρομή και χρειάστηκε η παρέμβαση του γιατρού της ελληνικής αποστολής που ανέλαβε την ευθύνη της συμμετοχής.
Ο 36χρονος Έλληνας όχι μόνο έτρεξε, στις 20 Απριλίου 1946, αλλά κέρδισε την κούρσα και μάλιστα κάνοντας την καλύτερη επίδοση της χρονιάς με 2 ώρες, 29 λεπτά και 27 δεύτερα.
Ο κυριότερος αντίπαλός του, αμερικανός Κέλι δήλωσε μετά τον αγώνα "Δεν θα μπορούσα να κερδίσω ποτέ έναν τέτοιο αθλητή που έτρεχε για την πατρίδα του και όχι για τον εαυτό του".
Τον ρώτησαν τι θα ήθελε για να τιμήσουν τη νίκη του και εκείνος απάντησε «Τίποτε για μένα, μόνο για την Ελλάδα». Η επιθυμία του πήρε μεγάλη δημοσιότητα και ευαισθητοποίησε τόσο την Αμερικανική κυβέρνηση όσο και απλούς πολίτες και συγκέντρωσαν ένα πολύ σημαντικό ποσό και τεράστιες ποσότητες υλικού, όπως φάρμακα, κουβέρτες, τρόφιμα και σκηνές. Αυτά όλα που ονομάστηκαν «Πακέτο Κυριακίδη» φορτώθηκαν σε δυο πλοία και ήρθαν στην Ελλάδα για να ανακουφίσουν τους δεινοπαθούντες συμπολίτες του.
Χωρίς χορηγούς, χωρίς ενισχυτικά διατροφής, χωρίς καμιά προσδοκία οικονομικής απολαβής, ο υπέροχος αυτός άνθρωπος πέρασε στην ιστορία ως «Εκείνος που έτρεξε για τον ανθρωπισμό», κάπως έτσι είναι χαρακτηρισμένη η «γωνιά» που του αφιέρωσε το Μουσείο Αθλητισμού της Μασσαχουσέτης, ενώ στο πρώτο χιλιόμετρο της κλασσικής πλέον διαδρομής του αρχαιότερου Μαραθώνιου εκτός Ελλάδος, στη Βοστώνη, στήθηκε ο ανδριάντας του.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα τον υποδέχτηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, δηλαδή όλη η Αθήνα της εποχής. Η πομπή για να φτάσει από το αεροδρόμιο μέχρι το Δημαρχείο χρειάστηκε οκτώ ώρες. Αυτή ήταν η ανταμοιβή του.
Ο Στέλιος Κυριακίδης «έφυγε» το 1987.