Ο πολυγραφότερος θεατρικός συγγραφέας,
Ο πολυγραφότερος στιχουργός ελαφρού τραγουδιούΣακελλάριος Αλέκος Ο Αλέκος Σακελλάριος γεννήθηκε στην Αθήνα το Νοέμβριο του1913. Σπούδασε Νομικά, ήθελε να γίνει ηθοποιός, αλλά τον κέρδισε τελικά η πένα.
Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία ακατάπαυστα για 60 χρόνια, κυρίως ως χρονογράφος.
Έγραψε 1.500 τραγούδια για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη δισκογραφία, που μελοποιήθηκαν από κορυφαίους συνθέτες (Σουγιούλ, Γιαννίδη, Σπάρτακο, Σακελλαρίδη, Μουζάκη, Χαιρόπουλο, Παπαδόπουλο, Γούναρη, Χατζιδάκι, Ζαμπέτα, Σπανό, Πλέσσα και Ξαρχάκο) και τραγουδήθηκαν από ξεχωριστούς ερμηνευτές.
Η πρώτη του επίσημη θεατρική εμφάνιση έγινε στο «Κοτοπούλη», το 1935 με το λαϊκό μιούζικαλ ηθογραφίας «Ο βασιλιάς του χαλβά».
Έγραψε 200 θεατρικά έργα, πολλά από τα οποία μετέφερε και στον κινηματογράφο: «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Κυριακή αργία», «Ενας ήρως με παντούφλες», «Δεσποινίς ετών 39», «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Υπάρχει και φιλότιμο» κ.ά.
Δημιούργησε 70 πρωτότυπα σενάρια: «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», «Η θεία από το Σικάγο», «Ο Ηλίας του 16ου», «Το ξύλο βγήκε απ΄ τον παράδεισο» κ.α.
Για τη δημιουργία πολλών έργων από τα παραπάνω αποτέλεσε συγγραφικό δίδυμο με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο. Τα περισσότερα ήταν κωμωδίες και έγιναν τεράστιες επιτυχίες, τις οποίες συνήθως είχε και ο ίδιος σκηνοθετήσει. Σαν σκηνοθέτης εργάστηκε για πολλές δεκαετίες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπου και σκηνοθέτησε περίπου 40 κωμωδίες.
Ο Αλέκος Σακελλάριος αφουγκράστηκε τον παλμό της εποχής του και την τραγούδησε με πολύ χιούμορ, μεγάλο κέφι και αστείρευτη αισιοδοξία.
Πέθανε στις 29 Αυγούστου του 1991.
Το κοινό εξακολουθεί να τιμά τον «κυρ-Αλέκο». Τραγουδά τα τραγούδια του («Άστα τα μαλλάκια σου», «Άρχισαν τα όργανα», «Πες μου μια λέξη», «Θέλω τα όπα μου», «Το τραμ το τελευταίο», «Έχω ένα μυστικό» κ.α.) και ξαναβλέπει τις ταινίες του ψάχνοντας να «ανακαλύψει» το πέρασμά του από κάποιο πλάνο (αγαπημένη του συνήθεια). |
|
|
|
|
|
