Ο πολυγραφότερος έλληνας συγγραφέας

Ξενόπουλος Γρηγόριος

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1867 και μεγάλωσε στην αγαπημένη του Ζάκυνθο.
Αν και σπούδασε στη Μαθηματική Σχολή Αθηνών, δεν πήρε ποτέ πτυχίο, αφοσιωμένος εξαρχής στη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία. Έζησε όλη του τη ζωή αποκλειστικά από την πένα του. Αρχικά σε γλώσσα καθαρεύουσα και στη συνέχεια σε απλή δημοτική, υπήρξε νεωτεριστής πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός. Έγραψε περισσότερα από 80 μυθιστορήματα και πλήθος διηγημάτων. Έστρεψε το ενδιαφέρον προς την αστική Ελλάδα, διευρύνοντας τα όρια της ηθογραφίας και παρουσιάζοντας την πραγματική ζωή των ανθρώπων, μέσα από τους ολοκληρωμένους χαρακτήρες που έπλασε. Άντλησε τη θεματολογία του από τη Ζάκυνθο και την Αθήνα της εποχή του. Διορατικός στην αναγνώριση νέων ταλέντων, έκανε γνωστό στην Ελλάδα των Κωνσταντίνο Καβάφη και τόνισε την αξία του έργου του Ερρίκου Ίψεν. Συνεργάστηκε με πλήθος περιοδικά κι εφημερίδες, ίδρυσε το περιοδικό «Νέα Εστία» το 1927, αλλά ξεχωριστή κι αξιοσημείωτη είναι και η προσφορά του Γρηγόρη Ξενόπουλου στην Παιδική Λογοτεχνία.
Αρχισυντάκτης και διευθυντής για 49 χρόνια του πρώτου παιδικού-νεανικού περιοδικού
« Διάπλασις των Παίδων », καθημερινά έγραφε ένα άρθρο-επιστολή με το ψευδώνυμο Φαίδων , επιδιώκοντας τη μόρφωση αλλά και την ηθική διαπαιδαγώγηση των νεαρών «Διαπλασόπουλων».
Γιά το έργο του τιμήθηκε με τον Αργυρούν Σταυρό του Σωτήρος το 1912, με το Εθνικόν Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών το 1922 και με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1929. Το 1931 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Μερικά από τα γνωστότερα θεατρικά του είναι: «Φιόρο του Λεβάντε», «Φωτεινή Σάντρη», «Στέλλα Βιολάντη», «Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας», «Ποπολάρος», «Φοιτηταί», «Πειρασμός». Από τα μυθιστορήματά του κάποια μεταφέρθηκαν και στη σύγχρονη τηλεόραση όπως: «Η Αναδυομένη», «Ο Κόσμος κι ο Κοσμάς», «Μυστικοί αρραβώνες κ.ά.
Το 1944 κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, το σπίτι του ανατινάχτηκε και κάηκε η τεράστια προσωπική του βιβλιοθήκη, γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Πέθανε στην Αθήνα το 1951.