Ο πατέρας της διδακτικής μυθολογίαςΑίσωπος Ο Αίσωπος γεννήθηκε μάλλον το 625 π.Χ. στο Αμόργιο της Φρυγίας. Έζησε τη ζωή του ως δούλος και σύμφωνα με τον Πλούταρχο ήταν άσχημος, τραυλός, καμπούρης και στραβοπόδης. Υπήρξε όμως ευφυέστατος και ικανότατος τεχνίτης του λόγου. Έζησε ως σύμβουλος δίπλα σε ηγεμόνες που εκτιμούσαν τη σοφία του. Στα πολλά ταξίδια που έκανε συνέλεξε παλαιότερους μύθους ή/και κάποιους τους δημιούργησε ο ίδιος και έγινε γνωστός για τις διηγήσεις του. Οι «Αισώπειοι Μύθοι» ήταν σύντομες ιστορίες σε πεζό λόγο, με διαλόγους ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, που ήταν κυρίως ζώα με ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Παρουσιάζονταν με αλληγορικό και συμβολικό τρόπο, σε κωμικό ή σατυρικό ύφος, ώστε να γίνονται εύκολα αντιληπτά από ακροατές κάθε ηλικίας και μόρφωσης. Η θεματολογία τους ήταν παρμένη από την καθημερινή ζωή και πάντα υπήρχε στο τέλος ένα διδακτικό επιμύθιο. Κυρίαρχο μέλημα στις ιστορίες του ήταν η αποδοκιμασία του κακού, σε όλες του τις εκφράσεις.
Ο Αίσωπος δολοφονήθηκε το 560 π.Χ. από ιεροδικαστές του μαντείου των Δελφών, που τον καταδίκασαν για κλοπή και τον γκρέμισαν από τον Παρνασσό. Αιτία της συκοφαντικής κατηγορίας υπήρξε ο σαρκασμός του Αίσωπου απέναντι στις απάτες και την απληστία τους.
Παρότι δούλος, οι Αθηναίοι έστησαν ανδριάντα στη μνήμη του, για καταδείξουν ότι ο άξιος άνθρωπος πρέπει να τιμάται, ανεξάρτητα από την καταγωγή του.
Η πρώτη Συλλογή των Αισωπείων μύθων έγινε τον 4ο αιώνα π.Χ από τον Δημήτριο τον Φαληρέα. Τον 14ο μ.Χ. αιώνα ο μοναχός Μάξιμος Πλανούδης έγραψε τη βιογραφία του.
|
|
|
|
|
|
