O κολοσσός της Ρόδου – Ένα από τα επτά θαύματα

Από τον 3ο αι. π.Χ. ένα τεράστιο ορειχάλκινο άγαλμα που απεικόνιζε τον θεό Ήλιο δέσποζε στην πόλη της Ρόδου. Ήταν έργο του γλύπτη Χάρη Λίνδιου, μαθητή του Λυσίππου και του Λάχη και κατασκευάστηκε για να τιμηθεί ο σωτήρας θεός του νησιού από τους εισβολείς.
Ήταν τοποθετημένο πάνω σε μαρμάρινα βάθρα και είχε καθαρό ύψος 33 μέτρων.
Σύμφωνα με αναφορές της εποχής για την κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν 15 τόνοι μπρούτζου και 9 τόνοι σιδήρου, αν και αυτές οι ποσότητες είναι μάλλον μικρές για ένα τέτοιου μεγέθους κατασκεύασμα. Ήταν κενό και γεμίζονταν με βαρειές πέτρες και δοκάρια. Χρειάστηκαν 12 χρόνια για την αποπεράτωση του έργου.
Η ακριβής τοποθεσία του αγάλματος δεν είναι γνωστή. Δεν θεωρείται πάντως εφικτό να στηριζόταν με το ένα σκέλος του στην μία άκρη του λιμένα και με το άλλο στην άλλη. Πιθανότερο είναι να ήταν τοποθετημένο σε περίβολο ναού, στο Ιερό του θεού Ήλιου.
Το 225 π.Χ. ο Κολοσσός κατέπεσε ύστερα από μεγάλο σεισμό και παρέμεινε για αιώνες σωριασμένο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες μεταγενέστερων συγγραφέων το 653 μ.Χ. οι άραβες κατακτητές του νησιού τεμάχισαν το άγαλμα και μετέφεραν το χαλκό στη Συρία. Χρειάστηκαν 900 καμήλες για τη μεταφορά του.
Ο Κολοσσός της Ρόδου κατατάσσεται ως ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας σύμφωνα με τον κατάλογο που συνέταξε τον 2ο αιώνα ο Έλληνας συγγραφέας Αντίπατρος.