Η πρώτη ελληνίδα βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιϊας Παξινού Κατίνα « Για ποιόν χτυπά η καμπάνα; Για την Ελληνίδα Κατίνα Παξινού», έγραψε το 1944 εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά την απονομή των βραβείων Όσκαρ.
Η ελληνίδα θεατρική ηθοποιός πήρε το Όσκαρ β΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία του ρόλου της Πιλάρ, μιας σπανιόλας τσιγγάνας, στην ταινία Για ποιόν χτυπά η καμπάνα, μεταφορά του έργου του Έρνεστ Χέμινγουαίη στον κινηματογράφο. Συμπρωταγωνιστές της ο Γκάρυ Κούπερ και η Ίνγκριντ Μπέρκμαν.
Η Κατίνα Κωνσταντοπούλου Παξινού γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1900 στον Πειραιά. Σπούδασε στο Ωδείο της Γενεύης καθώς και σε σχολές του Βερολίνου και της Βιέννης. Πρωτοεμφανίστηκε στη Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά ως ηθοποιός του λυρικού θεάτρου, στην όπερα Αδελφή Βεατρίκη του Δημήτρη Μητρόπουλου. Το 1928, εμφανίζεται για πρώτη φορά στο θέατρο πρόζας, στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της ερμήνευσε κορυφαίους ρόλους σε έργα του διεθνούς ρεπερτορίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ξεχώρισε ως κορυφαία τραγωδός παγκοσμίου βεληνεκούς ερμηνεύοντας ρόλους της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Τα περισσότερα χρόνια εμφανίζονταν με το σύζυγό της, τον κορυφαίο δραματικό ηθοποιό και σκηνοθέτη Αλέξη Μινωτή είτε στο Εθνικό Θέατρο είτε σε δικές τους σκηνές.
Επέλεξε να λάβει μέρος σε 11 μόλις κινηματογραφικές ταινίες, συνεργαζόμενη ανάμεσα σε άλλους με τους Όρσον Γουέλς, Λουκίνο Βισκόντι και Σαμ Γούντς.
Μετέφρασε έργα του Ευγένιου Ο’Νηλ και έγραψε τη μουσική για την παράσταση Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη το 1933 και σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή το 1952.
Η τελευταία της εμφάνιση ήταν την περίοδο 1971 – 1972 στο Θέατρο «Πάνθεον» όπου ερμήνευσε την τελευταία μεγάλη επιτυχία της ως «Μάνα Κουράγιο», στο ομώνυμο έργο του Μπέρτολντ Μπρεχτ.
Πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 1973.
|
|
|
|
|
|
